در میان انرژی های شناخته شده و فراگیر، برق یکی از در دسترس ترین این منابع است که از لحاظ کاربرد گستردگی فراوانی دارد. نفوذ برق در صنایع در حدی بوده که علاوه بر رفع نیازهای رایج، به منبع اصلی انرژی در برخی خودرو نیز تبدیل و مورد استقبال قرار گرفته است.
آمارهای جهانی نشان می دهد در حال حاضر ۱ درصد از خودروهای مورد استفاده جهان برقی هستند.
در میان کشورهای فعال در این حوزه، چین با هدف مبارزه با آلودگی هوا تصمیم به تدوین برنامه ای، برای سهم حداقل یک پنجمی خودروهای برقی و یا برقی_هیبریدی تا سال 2025 داشته اند که این تصمیم با واکنش خودروسازان جهانی مواجه شد، تا جایی که از آنها درخواست به تعویق انداختن این برنامه را داشتند.
ایران نیز به دنبال جهانی شدن و اجرای این طرح در کشور، چند سالی است خبر از ایجاد زیرساختهای آن می دهد تا شاید آرزو کاهش 70 درصدی آلودگی شهری را محقق کند و در راستای تحقق آن اسفند سال گذشته از دو دستگاه رانا دو نیروی پایه برقی توسط رئیس جمهور رونمایی شد.
همچنین، مهدی جمالی مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا در مراسم رونمايى از اولين نمونه موتور ملى ۳ سيلندر پرقدرت و كم مصرف يورو ٦ خبر از تولید انبوه تیبا برقی داد و گفت: بیش از یکسال قبل رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و معاونت علمی رئیس جمهور بر تولید خودرو برقی تأکید داشتند که خوشبختانه در این فاصله تیبا برقی تولید و در حال تست نمونه اولیه است و به زودی این خودرو وارد بازار می شود.
مهم ترین زیرساخت برای این دست خودروها، تامین برق مورد نیاز آنها است که هوشنگ فلاحتیان معاون برق و انرژی وزیر نیرو در خصوص تامین برق مورد نیاز این خودروها گفت: هم اکنون 76 هزار مگاوات ظرفیت منصوبه برق کشور است که از این میزان به طور مثال در زمستان حدود 30 تا 34 هزار مگاوات مورد استفاده قرار میگیرد. این در حالی است که قدرت عملی نیروگاههای کشور بیش از 54 هزار مگاوات است.
این گفته معاون وزیر نیرو و مقایسه عملکرد شبکه برق سراسری کشور در تیر ماه سال جاری که با رشد افزایش مصرف و رسیدن به حدود 55 هزار مگاوات برق، با خاموشی های پراکنده در کشور و در خواست برای مدیریت مصرف در کنار آژیر خاموشی همراه بود در تضاد است.
این نکته قابل توجه است که امکان واردات برق از کشورهای همسایه با ظرفیت بالا وجود ندارد.
همچنین معاون وزیر نیرو گسترش این خودروها را به عنوان تولید ثروت برای شبکه برق سراسری می داند که به نفع اقتصاد نا بسامان برق خواهد بود و با توجه به حرکت به سمت واقعی شدن قیمت برق، این امر بر روی درصد نفوذ خودروهای برقی در کشور تاثیر می گذارد.
در کنار مسائلی مانند تامین برق و هزینه آن، شیوه توزیع برق در سراسر کشور نیز مورد سوال است و این که زیرساخت های آن فراهم بوده و یا تاکنون چند جایگاه شارژ خودرو در کشور ساخته شده و برنامه ای برای آن وجود دارد؟
ابهامات دیگر طرح را باید در مواردی همچون عدم هماهنگی خودروسازان با وزارت نیرو در تامین انرژی این وسایل در کنار انتخاب درست در میان انواع خودروهای برقی محض، خودروهای هیبریدی و یا خودروهای ترکیبی جست و جو کرد.
انتهای پیام/